OEGANDA – Algemene Informatie
| Oppervlakte: | 236.000 km² (7 x Nederland) |
| Hoofdstad: | Kampala |
| Inwonertal: | 27,3 miljoen (2005) |
| Bevolkingsdichtheid: | 104 inwoners per km2 |
| Godsdienst: | Christenen (66%), Moslims (16%), Inheemse godsdiensten (18%) |
| Taal: | Engels, Luganda, Swahili, vele lokale talen |
| Buurlanden: | Kenia, Tanzania, Rwanda, Dem. Republiek Kongo, Soedan |
| Nationale feestdagen: | 26 januari (Bevrijdingsdag), 3 juni (Oeganda’s Martelarendag),9 juni (Nationale Heldendag), 9 oktober (Onafhankelijkheidsdag) |
| Klimaat: | Tropisch |
| Staatsvorm: | Oeganda is een republiek. Het staatshoofd is president Yuweri Kaguta Museveni. Het Parlement telt 282 leden (waarvan 214 direct gekozen, de rest door kiescolleges), blijft aan voor periode van 5 jaar. |
| Geschiedenis: | In 1962 wordt Oeganda onafhankelijk van Groot-Brittannië. Deze onafhankelijkheid brengt niet wat de mensen er van verwachten. Er ontstaat onrust, die uitgroeit tot een burgeroorlog. Na 5 jaar rebellie tegen het corrupte bewind, neemt rebellenleider Yoweri Museveni in 1986 de macht over. Vanaf die tijd gaat het beter met Oeganda en kunnen de mensen met de heropbouw van hun land beginnen. Een hele klus, want tijdens de oorlog zijn wegen verwaarloosd, winkels leeggeplunderd en huizen en gebouwen vernield. De eerste regering van het onafhankelijke Oeganda werd formeel geleid door president Mutesa (een voormalige koning van het zuidelijke Buganda), maar de uitvoerende macht lag in werkelijkheid bij premier Milton Obote (een Langi uit het noorden). In 1966 nam Obote met behulp van het leger de macht over en benoemde zichzelf tot president. Protesten en geweld in Buganda werden door het leger, onder leiding van generaal Idi Amin, met harde hand onderdrukt. In 1971 volgde een nieuwe militaire coup, nu door Amin. Zijn bewind genoot aanvankelijk de steun van de bevolking en de massale deportatie van Aziaten uit het land werd door vele Afrikanen toegejuicht. De populariteit van Amin nam echter snel af, net als zijn greep op het volk, dat hij probeerde te verdelen door de etnische tegenstellingen te benadrukken. Tijdens het gewelddadige bewind van Amin vielen naar schatting enkele honderdduizenden doden. Door interventie van Tanzania, dat het regime van Amin nooit erkend had, moest Amin het veld ruimen. Hierna volgden twee korte regeerperiodes die geen stabiliteit in het land brachten.
Bij verkiezingen in 1980 kwam Obote opnieuw aan de macht als leider van het Uganda National Liberation Front (UNLF). De Uganda Patriotic Movement (UPM), later National Resistance Army (NRA), onder leiding van Yoweri Museveni, koos ervoor als guerrilla beweging te gaan opereren tegen het regime. Er brak weer een periode aan van zeer veel geweldaardigheden en binnenlandse onrusten. Volgens de meeste bronnen werden er door politie en leger zelfs meer slachtoffers gemaakt dan ten tijde van het Amin-bewind, ca. 500.000. Conflicten tussen de verscheidene etnische groepen in het leger leidden uiteindelijk tot het afzetten van Obote in 1985. Onderhandelingen tussen de verschillende partijen onder leiding van de Keniaanse president Moi, leidden tot niets en in januari 1986 greep de NRA de macht. Museveni werd de nieuwe president en vervult nog immer die positie. |
(bron: Ministerie van Buitenlandse Zaken)